Bajkowa opowieść o Paryżu, ułożona z obrazów, świateł i dźwięków. Przewodniczka z zachrypniętym głosem, która raz jest elegancką szefową jazz bandu, innym razem zaginioną siostrą Dzwoneczka. I przede wszystkim mnóstwo pozytywnej energii, którą nie da się nie zarazić. Tak było na koncercie Zaz we Wrocławiu, z którego przesyłam Wam dźwiękową pocztówkę.
Rok: 2015
Ada T. Kosterkiewicz
Wyrwane z dziennika. Tydzień po Paryżu
No więc zebrałam te myśli. Są. Spisywałam je w dzienniku przez cały tydzień od paryskich zamachów. To nie są odkrywcze rzeczy. Cześć z nich dawno napisali inni. Mimo wszystko, piszę. Nie dlatego, że mogę, bo mam internet i klawiaturę i czuję się powołana, nie dlatego, że uważam, że trzeba, że muszę dać głos, inaczej nie wytrzymam. Nie. Wytrzymałabym. Piszę dlatego, że okazuje się, że pewne rzeczy trzeba powtarzać dziś ile wlezie. Bo taki głos wydaje się być zbyt cichy, a donośny jest głos, który przeraża niemal tak jak terroryści. A krzyczeć trzeba głośniej od bomb.
Kobiece finanse, czyli dziewczyny ogarniają ekonomię. Rozmowa z Danutą Duszeńczuk
Kobiety, kasa, domowy budżet, dyskryminacja. Jak nasze podejście do pieniędzy zmieniało się przez lata, co próbują nam wmówić media i dlaczego tak wiele z nas nie chce w ogóle interesować się finansami. O tym wszystkim rozmawiam z Danutą Duszeńczuk, autorką poradników „Pieniądze dla Pań” oraz „Kariera dla Pań” i bloga Kobiece Finanse.
Dzielnik #2
Inspirujące kobiety, mężczyźni inspirująco piszący o kobietach, feminizm, girl power i dużo refleksji. W tym miesiącu Dzielnik dzielnie odpowiada na zadanie postawione przez Rzecz Miesiąca. Linki wiąże wspólny temat, nie znaczy to jednak, że są monotematyczne. Zobaczcie co ciekawego polecam Wam w listopadzie!
Bond zatoczył koło, ale to koło graniaste, czyli rzecz o Spectre
Nie da się napisać o „Spectre” w oderwaniu od poprzednich części Bonda z Craigiem. Najnowszy film, chociaż stylistycznie różni się od reszty nowej serii, oddając swoisty hołd/nieco wyśmiewając konwencję klasycznych przygód agenta 007, spina cały cykl klamrą. Klamra to trochę logiczna, a trochę niedorzeczna, bo jeśli chcemy odwoływać się do bondowskiej klasyki, elementu niedorzeczności nie da się uniknąć. Wszystko jednak w ostatecznym rozrachunku wygląda na z góry zaplanowane i przemyślane. Jesteśmy uratowani!
I inne dziewczęta. Wstyd
To był totalny eskapizm. Inaczej nie da się tego nazwać. Magdalena w 2005 roku zagryza swój wstyd pończochami samonośnymi z lycry. Kupiła specjalnie na wizytę u ginekologa. Na co dzień nie nosi pończoch, nawet rajstop nie nosi. Rozkłada przed nim nogi w tych czarnych pończochach z koronkowym wykończeniem. Jakby naoglądała się za dużo seriali. Albo pornoli.
Kobiety, które nienawidzą kobiet
Wiesz, dlaczego faceci wciąż bez żenady opowiadają te wszystkie seksistowskie dowcipy? Bo kobiety nadal się z nich śmieją. Tak, kobiety właśnie. Myślą, że należy się śmiać, lub przynajmniej udawać, że nas to bawi. Albo chociaż głośno nie wyrażać sprzeciwu.
Jeszcze więcej niż możesz zjeść, poproszę
Jeden skład Kolei Dolnośląskich na trasie Wrocław-Bolesławiec. Jeden pochmurny wrześniowy poranek. Jedna porcja owsianki w brzuchu. Jeden egzemplarz najnowszej Masłowskiej. 90 minut. Mieszamy. Oto przepis na podróż całkiem smaczną.
Dom prawie wszystkich, Polska
Z daleka widok jest prawie piękny. Jeszcze piękniejszy z dystansu. Kiedy jednak przyglądam się zbyt blisko, brak dystansu rozsadza mi mózg. 10 chaotycznych myśli o Polsce.
Jak oni mieszkają i jakim cudem ich na to stać, czyli rzecz o serialach współlokatorskich
Seriale opowiadają nam piękne bajki. Nawet jeśli udają, że nie i mają jakieś tam ambicje. Opowiadają na przykład często o tym, jak to się dobrze mieszka z innymi ludźmi w ładnych przestronnych mieszkankach, na które w realnym świecie nikogo z bohaterów nie byłoby stać. My dobrze o tym wiemy i twórcy też.