Cześć! W dzisiejszym Dzielniku czeka na was odpowiedź na pytanie, dlaczego w branży IT znajdziemy tylu kuców, zachwycające i bynajmniej nie minimalistyczne mieszkanie, pytanie o to, jak ludzie, którzy przyjdą po nas nazwą naszą epokę, najsmutniejszą wiadomość jaką można przeczytać w Dniu Pingwina i jeszcze trochę więcej. Zapraszam!
Tak naprawdę niezwykle trudno zrozumieć, dlaczego tak wiele rzeczy nas nie obchodzi. Albo dlaczego jedne rzeczy smucą nas bardziej od innych. Przyczyna nie musi leżeć w nas samych. Ale odpowiedzenie sobie na to pytanie, lub chociażby samo zadanie go to już jest coś, chociaż samo w sobie niczego nie zmieni. Niestety większość z nas nigdy go sobie nie zada.
Ja wiem, że wyjeżdżanie z takim tytułem tuż przed świętami, kiedy prawie wszyscy zwalają się sobie na stół i głowę i próbują być razem może być ryzykowne, ale w sumie, czy może być lepszy moment?
Zanim obejrzałam ekranizację powieści Jane Austen z Emmą Thompson (stało się to na kilka dobrych […]
Komu przyznajemy prawo do kiczu? Gdzie kicz nas już razi i jest niepożądany. Jak powstaje dobry i zły kicz i który tak naprawdę jest kiczem.
Taki jest rynek, powiecie? W dupie mam taki rynek. Bo naszego państwa nie stać, by płacić nauczycielom więcej? W dupie mam takie państwo. Dziś nauczyciele i nauczycielki walczą nie tylko o godne płace. Oni walczą o godność. Bo gdy słucha się nie tylko strony rządowej, ale też tego, co wygadują o nich i ich pracy niektórzy ludzie, wydaje się, że kompletnie zostali z niej odarci.
Dzisiejszy wpis będzie krótką polemiką z tekstem pisarki Sigal Samuel opublikowanym na stronie „Electric Lit”, który to tekst polecałam Wam niedawno w Dzielniku. Właściwie nie tyle polemiką, bo z większością jej tez się zgadzam, lub uważam za warte uwagi, co próbą spojrzenia z innej strony. Już Wam tłumaczę, o co chodziło.
Dzieci, które od pierwszych życia istniały też na profilach społecznościowych rodziców, mają już swoje zdanie.
Ada T. Kosterkiewicz