Lubimy myśleć o sobie poza ciałem. Lubimy rozpatrywać swoje „ja” w kategorii umysłu (rozsądnie) lub duszy (romantycznie). Też to lubię.
Kategoria: twórczość
Ada T. Kosterkiewicz
Biologia
Miarą dobrego dzieciństwa jest to, że jego rytm wyznacza biologia, a nie historia.
Pocztówki dźwiękowe. Koncert ZAZ
Bajkowa opowieść o Paryżu, ułożona z obrazów, świateł i dźwięków. Przewodniczka z zachrypniętym głosem, która raz jest elegancką szefową jazz bandu, innym razem zaginioną siostrą Dzwoneczka. I przede wszystkim mnóstwo pozytywnej energii, którą nie da się nie zarazić. Tak było na koncercie Zaz we Wrocławiu, z którego przesyłam Wam dźwiękową pocztówkę.
Dzielnik #2
Inspirujące kobiety, mężczyźni inspirująco piszący o kobietach, feminizm, girl power i dużo refleksji. W tym miesiącu Dzielnik dzielnie odpowiada na zadanie postawione przez Rzecz Miesiąca. Linki wiąże wspólny temat, nie znaczy to jednak, że są monotematyczne. Zobaczcie co ciekawego polecam Wam w listopadzie!
Bond zatoczył koło, ale to koło graniaste, czyli rzecz o Spectre
Nie da się napisać o „Spectre” w oderwaniu od poprzednich części Bonda z Craigiem. Najnowszy film, chociaż stylistycznie różni się od reszty nowej serii, oddając swoisty hołd/nieco wyśmiewając konwencję klasycznych przygód agenta 007, spina cały cykl klamrą. Klamra to trochę logiczna, a trochę niedorzeczna, bo jeśli chcemy odwoływać się do bondowskiej klasyki, elementu niedorzeczności nie da się uniknąć. Wszystko jednak w ostatecznym rozrachunku wygląda na z góry zaplanowane i przemyślane. Jesteśmy uratowani!
I inne dziewczęta. Wstyd
To był totalny eskapizm. Inaczej nie da się tego nazwać. Magdalena w 2005 roku zagryza swój wstyd pończochami samonośnymi z lycry. Kupiła specjalnie na wizytę u ginekologa. Na co dzień nie nosi pończoch, nawet rajstop nie nosi. Rozkłada przed nim nogi w tych czarnych pończochach z koronkowym wykończeniem. Jakby naoglądała się za dużo seriali. Albo pornoli.
Jak oni mieszkają i jakim cudem ich na to stać, czyli rzecz o serialach współlokatorskich
Seriale opowiadają nam piękne bajki. Nawet jeśli udają, że nie i mają jakieś tam ambicje. Opowiadają na przykład często o tym, jak to się dobrze mieszka z innymi ludźmi w ładnych przestronnych mieszkankach, na które w realnym świecie nikogo z bohaterów nie byłoby stać. My dobrze o tym wiemy i twórcy też.
Dzielnik #1
Kogo czytam, kogo lubię, co mnie zachwyciło lub rozbawiło w internecie oraz jego odmętach. Bez zbędnych wstępów i ceregieli zapraszam na zestaw polecanych linków. Będzie wpadał raz w miesiącu.
Pocztówki dźwiękowe. Lou Doillon
Nowy cykl. Pocztówki dźwiękowe będą się ukazywać raz w miesiącu i nieść ze sobą moje muzyczne odkrycia i bieżące fascynacje. Dziś Lou Doillon.
13 pięter wściekłości
Ta książka boli, budzi złość i sprzeciw. Jednocześnie otwiera oczy i nie pozostawia złudzeń. Znakomity kawał dokumentu, który nikogo nie pozostawi obojętnym. W końcu niemal dla każdego dom to poniekąd słowo święte. Tak to się jakoś utarło w tym kraju.