Kategoria: życie

Cały czas się zastanawiam, dlaczego wszyscy nie panikujemy z powodu katastrofy klimatycznej. Zastanawiam się, jak rozmawiać z ludźmi, którzy odrzucają myśl, że to ich dotyczy, że to dzieje się teraz. Którzy uważają, że świat się jeszcze nie kończy, a jak się skończy, to za sto lat, a po nas to choćby potop. I myślę, że te postawy mają wiele wspólnego z lękiem przed świadomością.

Już nawet nie chodzi o hajs, którego pewnie byłoby mi szkoda wydać na rzeczy, które potrafię zrobić sama. Chodzi przede wszystkim o kontrolę. To moje od początku do końca i mam nad tym pełną pieczę. Otwarcie się na współpracę jest możliwe, ale oznacza wyjście ze strefy komfortu.